Het is het notitieboek van een Duitse soldaat, Otto Specht, uit de laatste maanden van de Tweede Wereldoorlog. De soldaat was gelegerd in Noord-Nederland en zijn notitieboek is een van de weinige bronnen die de laatste periode van de bezetting vanuit de verliezende partij beschrijft.
Specht beschrijft onder meer hoe zijn eenheid een verdedigingslinie van 25 kilometer tevergeefs in stand probeert te houden. De geallieerde troepen blijken veel te krachtig, en veel soldaten sloegen op de vlucht. Ook Specht trekt weg, verder naar het noorden, en raakt bij Beilen gewond. De laatste zin uit zijn notitieboek is treffend: “Ich weiss es nicht mehr.”
Specht werd krijsgevangen genomen na de oorlog en later met zijn gezin in Bremen herenigd. Hij stierf in 1974. Zijn notitieboek had hij doorgegeven aan een ondergeschikte en het was daarna lange tijd zoek en vergeten geraakt.
Bron: Knack.