Als kind behoorde mijn verjaardag, samen met Sinterklaas, tot de hoogtepunten van het jaar. Maandenlang liep ik langs de speelgoedwinkel, maar twee keer per jaar mocht ik over de drempel stappen om mijn ouders subtiele hints te geven over mogelijke cadeaus. Op de grote dag kon ik niet wachten om het papier eraf te scheuren om te kijken of de aanwijzingen waren aangekomen.
Ik vind het nu nog steeds leuk om cadeaus te krijgen, maar ik ben in de loop der jaren toch iets minder goed geworden in het maken van wensenlijstjes. Natuurlijk staan er altijd boeken op, alleen merk ik dat mensen sinds ik bij de Boekenkrant werk veel terughoudender zijn om die aan mij cadeau te doen. Zijn er meer mensen in het boekenvak die hier tegenaan lopen? Zelfs toen ik tijdens de Boekenweek mijn plaatselijke boekhandel binnenstapte, was de eigenaresse verbaasd dat zij mij een boek mocht aanbevelen. Na vijf ronkende aanbevelingen ging ik tevreden met de nieuwe Julian Barnes de winkel uit. Niets is toch leuker dan door iemand anders enthousiast gemaakt te worden voor een bepaalde titel?
Hopelijk stappen mijn vrienden en familie ook over deze hobbel heen en mag ik tijdens mijn verjaardag deze week enkele rechthoekige pakjes uitpakken. En anders investeer ik zelf mijn verjaardagsgeld met liefde in de lokale boekhandel.
Nicole
Over de rubriek ‘Column’
Als redactie van de Boekenkrant maken wij natuurlijk weleens wat mee in het boekenwereldje. Via deze rubriek geven wij onze lezers daarom een kijkje achter de schermen.
