Onder de olijfboom is volgens Manuela Darling-Gansser het leven al fresco. Het buitenleven, ongecompliceerd, zoals het bestaan hoort te zijn. Zoals haar leven in elk geval sinds het verschijnen van haar eerste succesvolle kookboek ook daadwerkelijk ís. ‘Ik houd van eten en geniet er van. Ik ben geen professionele chef, maar het hoort bij mijn familie en bij mij. Het is ook belangrijk om het verhaal achter het eten te begrijpen, dat maakt het interessant en persoonlijk. Dat probeer ik te delen.’
Onder de olijfboom is inderdaad een uiterst autobiografisch en persoonlijk kookboek…
‘Dat was ook wat ik wilde, een persoonlijk en onderscheidend kookboek schrijven. De lezer door mijn ogen laten kijken, alsof hij mij is en mijn smaakbeleving heeft. Mijn familie had een beroemd restaurant in Lugano en woonde boven de zaak. In het boek geef ik mijn interpretatie van de mensen, van het land, van de smaak en de recepten die daarbij horen. Het is vanuit mijn hart geschreven.’
Koken en eten als kennismaking met een streek?
‘Voor de lezer mogelijk wel, voor mij is het eerder een terugkeer. Smaak en geur zijn sterke associaties. De geur van jasmijn brengt me weer naar mijn jeugd. Ik mis die geur en zoek haar op. Ten minste twee keer per jaar kom ik vanuit Australië naar Europa en waar ik nu woon, kook ik nog steeds zoals we dat thuis deden. Ik gebruik daarbij dezelfde recepten die in mijn boeken staan.’
ecepten die jóuw smaak of die van een streek weergeven?
‘De recepten zijn mijn interpretatie en mijn keuzes van een streek, de mensen en hun tradities. Mijn filosofie is daarbij zo simpel als de recepten. Ik heb haar overgenomen van mijn grootvader: hoe eenvoudiger, hoe beter. Vis, bijvoorbeeld, gril je met een beetje olijfolie en zout, meer hoeft het niet te zijn. Met recepten die te ingewikkeld zijn, ben ik het niet eens. Die hebben iets te verbergen. Iedereen kan koken, niemand hoeft er bang voor te zijn. Dat is ook de boodschap die Jamie Oliver bracht. Mijn recepten hebben weinig ingrediënten en waar ze naar mijn smaak en gevoel te ingewikkeld zijn, vereenvoudig ik ze. In de oorlog was mijn grootvader “Chef van de golven.” Hij had een radioprogramma, waarin heel inventief met schaarste werd omgegaan. Is er geen rijst, dan eet je risotto met pasta.’
Het vertrekpunt was Lugano, vervolgens nam je de lezer mee naar Piemonte, straks de Alpen en dan Sicilië. Wat is het verbindende recept achter je boeken?
‘Ik reis, doe onderzoek en pik smaken en ideeën op. Dan ga ik terug met de fotograaf om plaatsen en mensen te fotograferen. Thuis kook ik het eten, doe het op een bord en het wordt gefotografeerd. We maken het niet mooier dan het is. Het gaat telkens om de ontmoeting. Hoog in de bergen van Piemonte kwam ik eens twee oude mensen tegen die met wollen kapjes op het hoofd en met ruwe handen bezig waren aardappels uit de harde grond te graven. Heel verlegen waren ze. Hun zoon kwam langs en ik sprak met hem. De oude mensen kwamen steeds een beetje dichter bij en uiteindelijk stelden ze mij de vragen. We waren werelden die elkaar ontmoetten.’
Van Manuela Darling-Gansser:
Onder de olijfboom, Tirion Uitgevers, ISBN 978 90 4391 146 7 (€ 32,50)
Herfst in Piemonte, Tirion Uitgevers, ISBN 978 90 4391 043 9 (€ 32,50)
Winter in de Alpen, Tirion Uitgevers, ISBN 978 90 4391 147 4 (€ 32,50)
