Wat was de eerste thriller?
Op de voorkant van de nieuwe Boekenkrant prijkt het evenbeeld van Helen Fields, auteur van de enorm populaire thrillerserie rondom inspecteur Callanach. Haar boeken worden omschreven als ‘donker, dodelijk, griezelig en aangrijpend’. Hoewel ik zelf niet zo word aangetrokken door het genre, vind ik de populariteit ervan wel fascinerend. Waarom houden we zo van verhalen over gruwelijke gebeurtenissen? Terugdenkend aan de populariteit van de gladiatorengevechten vermoed ik dat het iets is wat bij de mensheid hoort. Dat doet me afvragen: wat zou het eerste thrillerverhaal zijn geweest?
Even googelen levert de volgende informatie op. Wat het eerste spannende verhaal was, is natuurlijk niet na te gaan, maar als genre ontstond de thriller (volgens Ken Follett) in het begin van de twintigste eeuw met de spionageroman The Riddle in the Sands (1903) van Erskine Childers. Anderen wijzen het huiveringwekkende Murders in the Rue Morgue (1841) van Edgar Allan Poe aan als de eerste detectiveroman.
Hoewel er vanuit literaire kringen nog weleens op wordt neergekeken, is het genre inmiddels niet meer weg te denken uit onze maatschappij. Fields zelf legt het succes van haar boeken als volgt uit: ‘De truc is om alleen de gruwelijke details te beschrijven die het verhaal realistisch maken. Als je probeert te ver te gaan, lijkt het alsof je mensen wilt choqueren. Dat doet afbreuk aan het verhaal. Maar ik wil wel dat mijn lezers zich helemaal kunnen inleven in het verhaal. Ze moeten alles kunnen zien en voelen.’
Mirjam Mulder
Hoofdredacteur Boekenkrant
mirjam@boekenkrant.com
