Interview: Jacqueline Coppens

Hoewel ze pas vrij recent debuteerde met haar thriller Evenwicht (2017), begon Jacqueline Coppens al vroeg met schrijven. Op de basisschool legde ze een eigen poëzieschriftje aan en schreef daarin gedurende een aantal jaar haar gedachten in dichtvorm op. Later begon ze met het schrijven van columns en korte verhalen. Ze won diverse schrijfwedstrijden en publiceerde in verschillende verhalenbundels.

Door Istvan Kops

In haar tweede thriller Omdat ik je mis maakt de lezer kennis met Esmee. Vier jaar nadat haar dochter Vera uit de achtertuin verdwijnt, raakt er opnieuw een meisje vermist. Esmee is ervan overtuigd dat er een verband bestaat tussen beide verdwijningen. Als een journalist contact met haar opneemt met de mededeling dat hij cruciale informatie heeft over Vera, besluit ze hem in vertrouwen te nemen. Maar is hij wel te vertrouwen? Ondertussen heeft Esmee ook andere kopzorgen, want haar huwelijk heeft door de verdwijning van haar dochter een dieptepunt bereikt.

Wat heb je met het verhaal van Omdat ik je mis willen vertellen?
‘Ik wil vooral laten zien wat de verdwijning van een kind voor een impact heeft op een gezin en hoe iedereen daarbinnen een traumatische gebeurtenis op zijn eigen manier verwerkt. In de tijd dat mijn eigen kinderen klein waren, was ik mij als ouder heel erg bewust van alle potentiële gevaren die op de loer lagen. Het is een angst die je als ouder altijd met je meedraagt. Vanuit dat gevoel heb ik ook dit boek geschreven.’

Het boek focust zich vooral op schuldgevoelens. Waarom?
‘Je kunt als ouder niet vierentwintig uur per dag bovenop je kind zitten. Bovendien hoeven omgevingen die veilig lijken dat helemaal niet te zijn. Toch speelt altijd de vraag wanneer zich iets ernstigs voordoet of je als ouder tekort bent geschoten, of je geen steken hebt laten vallen en of je de verkeerde mensen in vertrouwen hebt genomen. Iedereen verwerkt zijn verdriet en schuldgevoel op zijn eigen manier. Ook de dader in Omdat ik je mis voelt zich op zijn manier schuldig. Alleen wordt híj zo gestoord als een deur.’

Wat was de reden om Omdat ik je mis in Kijkduin en Nijmegen af te laten spelen?
‘Nijmegen is mijn geboortestad en Kijkduin ken ik van mijn jeugd. Ik moet ergens geweest zijn en iets met eigen ogen gezien hebben voordat ik het als setting voor mijn verhaal kan gebruiken. Mijn vorige thriller Evenwicht speelde zich af in een ziekenhuis. Doordat ik in een ziekenhuis heb gewerkt, was het voor mij gemakkelijk om het verhaal op te schrijven.’

Wat was de grootste uitdaging bij het schrijven van Omdat ik je mis?
‘Ik heb de neiging om de spanning in een verhaal langzaam op te bouwen en om breed uit te weiden. Dat was in elk geval de kritiek die ik kreeg op mijn thrillerdebuut Evenwicht. In dit tweede boek was het daarom de grootste uitdaging de spanning meer naar voren halen. Daarnaast wilde ik ook de lezer zo lang mogelijk in onzekerheid houden omtrent de identiteit van de ontvoerder, zodat deze ook meer mee kan leven met de onzekerheden en angsten van Esmee.’

Hoe ben je eigenlijk tot het schrijven van je eerste thriller gekomen?
‘Ik heb van jongs af aan een tomeloze fantasie gehad. Na mijn huwelijk en het krijgen van kinderen, had ik niet meer echt de tijd om te schrijven. Op een gegeven moment heb ik me ingeschreven voor een cursus op de Schrijversacademie. Dat heeft me geholpen om mijn fantasie opnieuw te prikkelen. Die was nooit helemaal verdwenen, maar ik had een nieuwe impuls nodig. Zo is langzaamaan ook het idee ontstaan om een thriller te gaan schrijven.’

Je bent recensent en redacteur. In hoeverre is dat van invloed geweest op je schrijverschap?
‘Ik vond het aanvankelijk erg lastig om zowel te lezen als te schrijven. Ik was bang dat ik andere schrijvers zou gaan kopiëren. Nu heb ik daar minder moeite mee, omdat ik denk dat ik een eigen stem en stijl heb gevonden. Doordat ik de verhalen en teksten van andere schrijvers bekijk en beoordeel, ben ik alleen wél erg kritisch op mijzelf geworden wanneer ik schrijf. Dat maakt het niet altijd makkelijk.’

Wat voor schrijver ben jij? Zie je wel waar je uitkomt of heb je van tevoren al een vastgelegd plan?
‘Aanvankelijk schreef ik vanuit een flow, maar daardoor raakte ik vaak in de knoop. Ik moest regelmatig terugbladeren. Nu heb ik een kapstok en weet ik van tevoren waar ik heen wil. De weg ligt echter allerminst vast. Schrijven is daardoor het mooiste wat er is. In de ochtend ga ik volkomen blanco aan mijn manuscript zitten. ’s Avonds lees ik terug wat ik gedurende de dag heb geschreven. Dat is altijd weer een verrassing.’

Boekgegevens

Jacqueline Coppens, Omdat ik je mis. Maakt moederliefde blind?, Uitgeverij Ellessy, 399 pagina’s (€ 21,95)

Dit interview verscheen eerder in de Boekenkrant, editie juli 2019.

Berichten gemaakt 5283

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerde berichten

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven